Binnenlands Bestuur, 19-11-1993

Kamerkandidaat Pinto (VVD): minderhedenbeleid te vrijblijvend

Verplichte inburgering buitenlanders harde noodzaak’

Een verplicht ‘inburgeringscontract’ voor iedere volwassen buitenlander die zich permanent in Nederland wil vestigen. Dat moet de kern zijn van het migratiebeleid dat het huidige falende minderhedenbeleid moet opvangen.

Ferme taal van drs. David Pinto, directeur van het Inter-Cultureel Instituut (ICI) en als kandidaat-Kamerlid coming man bij de VVD. Pinto, zelf van Marokkaanse afkomst, is wel vaker in het nieuws geweest vanwege de harde lijn die hij voorstaat ten aanzien van de integratie van buitenlanders. Het huidige minderhedenbeleid acht hij te vrijblijvend en nauwelijks effectief. En daarom leverde hij zijn bijdrage aan het conceptverkiezingsprogramma van de VVD, waarin eveneens wordt gepleit voor een inburgeringsprogramma voor buitenlanders.
Afgelopen zaterdag ging Pinto op het landelijke congres van de JOVD nog een stapje verder. Daar schetste hij in grote lijnen de opzet van een nieuw migrantenbeleid: er dienen regionale inburgeringscentra te komen, waar plaats is voor de vele werkloze onderwijzers. Zij moeten voor de
nieuwkomers een onderwijsprogramma gaan verzorgen met onderricht in de Nederlandse taal en een lespakket over de ‘Nederlandse normen, waarden, omgangsregels, cultuur, geschiedenis en wetgeving’. Voorts dienen ook beroepsvoorbereiding en arbeidsmarktoriëntatie op het rooster te staan.

CERTIFICAAT

Voor iedere buitenlander moet dat volgens Pinto uitdraaien op een verplichte inburgeringsperiode van vier maanden full-time of een half jaar part-time. Die plicht komt tot uiting in een certificaat, dat maatgevend moet worden voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning. Pinto mag naar eigen zeggen dan een ‘liberaal in hart en nieren zijn’, maar de huidige aanpak – gemeenten zijn belast met de basiseducatie en het nieuwkomersbeleid – is voor hem te vrijblijvend.
Pinto: ‘De maatschappelijke ontwikkeling noodzaakt ons wel tot een gestructureerde aanpak van het migratiebeleid. We zijn een migratieland bij uitstek, dat zeker ook de komende jaren te maken zal krijgen met de volksverhuizing die gaande is. De situatie rond werk en scholing is onder buitenlanders dermate angstaanjagend dat we er niet omheen kunnen het minderhedenbeleid te vervangen door een gestructureerd migratiebeleid. Verplichte inburgering is daarin een logische stap’, zo meent hij.
De ‘regionaleinburgeringscentra’ dienen volgens Pinto een tripartite bestuur te krijgen, gevormd door Rijk, gemeenten en onafhankelijke deskundigen. Uitdrukkelijk een organisaties van buitenlanders in dat bestuur, want – zo betoogt hij – , ‘met het binnenhalen van belangenbehartigers leg je een bom onder zo’n systeem’.
‘Zijn’ partij, de VVD, lijkt wel oren te hebben naar een dergelijke maatregel. Al moet het Kamerlid-in-spe (Pinto heeft zich een plaats verworven op de groslijst die de basis vormt voor de kieslijst) toegeven dat er nogal wat haken en ogen zitten aan een verplicht inburgeringscontract. Zo is nog maar de vraag of nieuwkomers die in het kader van gezinshereniging nu automatisch recht hebben op een verblijfsvergunning, wel tot een inburgeringsprogramma kunnen worden verplicht.
‘Die verplichte inburgering zal er heus niet vandaag op morgen zijn, maar dat hoeft ook niet. Waar het om gaat is, dat een begin wordt gemaakt met een echt migratiebeleid, dat ook over een aantal jaren nog steeds effectief zal zijn. En het kan best zijn dat de bestaande richtlijnen en verdragen ertoe nopen, dat zo’n migratiebeleid op Europees niveau moet worden geregeld.
Pinto stelt zich daarbij, net als de VVD, op het standpunt dat de migrant die naar Nederland komt, meer moet doen om zich hier te mogen vestigen. ‘Anders dan het huidige minderhedenbeleid, dat zich richt op groepen, is met een inburgeringsprogramma een individuele aanpak mogelijk. En daar zullen we in de nabije toekomst toch naartoe moeten’.