De Volkskrant, 19-5-1994

Minderhedenbeleid loopt uit op ramp

Van onze verslaggever
Henk Müller

Den Haag

Ondanks druk formatie-overleg had VVD-leider F. Bolkestein woensdag toch even tijd vrijgemaakt om het eerste exemplaar in ontvangst te nemen van een boekje waarin het tot nu toe gevoerde minderhedenbeleid wordt gekraakt. De auteur van het boekje, dr David Pinto, kwam een aantal jaren geleden in de publiciteit met zijn opmerking dat minderheden worden doodgeknuffeld.
Pinto voorspelt in Het virus cultuurverschillen (Bohn Stafleu van Loghum, 35 gulden) dat de ontwikkelingen rond minderheden op een regelrechte ramp uitlopen.
Hij vindt dat minderheden in de Nederlandse samenleving steeds afhankelijker worden gemaakt. Daarnaast neemt de irritatie bij autochtonen over allochtonen toe. Pinto zei woensdag dat autochtonen vrijuit over hun onlustgevoelens moeten kunnen spreken, zonder meteen voor racist te worden uitgemaakt. Autochtonen moeten van hun hart geen moordkuil maken.
Bolkestein ging niet op deze suggestie in, maar hij voelt net als Pinto sterk voor een ‘inburgeringscontract’ voor immigranten. Pinto heeft daarbij alle immigranten op het oog en niet alleen die groepen die onder het officiële beleid vallen. De VVDleider zei dat zo’n contract ‘in een volgende kabinetsperiode een van de uitgangspunten moet zijn van een minderhedenbeleid dat tot integratie leidt’.
In het boek constateert Pinto dat Bolkestein een fout maakte in zijn geruchtmakende artikel in de
Volkskrant van september 1991 door religie, de islam, als belangrijkste factor te noemen die integratie van minderheden verhindert. Volgens Pinto versmalt Bolkestein daarmee minderheden tot moslims. Hij vindt zelf dat de islam, evenals jodendom of christendom, zich niet leent voor aanpassing, omdat de religie zelf geen bron van problemen vormt.
Bolkestein zei dat Pinto zich vergist. Hun opvattingen verschillen in dit opzicht niet. Ook hij vindt dat
de islam niet het grootste probleem is voor integratie. maar dat de buitensporige werkloosheid onder allochtonen de oorzaak is. In dat verband wees hij op het wetsvoorstel dat de VVD samen met GroenLinks en D66 heeft ingediend en dat de deelname van allochtonen op de arbeidsmarkt moet bevorderen.
Pinto meent dat het ‘zorgbeleid’ voor minderheden, waarin naar zijn zeggen jaarlijks een miljard gulden wordt gestoken, zo snel mogelijk moet worden afgeschaft. ‘Bij dit zorgbeleid zijn er twee verliezers, de patiënt en zijn omgeving, dat wil zeggen allochtonen en autochtonen. Er zijn inmiddels ongeveer net zo veel rapporten over allochtonen geschreven als er allochtonen zijn. Nederland zit op de verkeerde weg en wie een verkeerde weg in slaat, moet heel veel lopen.’
Volgens Pinto is vanaf het begin een foute diagnose gesteld. Eerst moest er iets worden gedaan aan de
taalbeheersing van allochtonen, toen aan betere scholing, vervolgens was racisme de oorzaak van
hun achterstand.
Maar Pinto zegt dat cultuurverschillen tussen autochtonen en allochtonen de werkelijke oorzaak
zijn van de problemen in onderwijs en op de arbeidsmarkt. In plaats van het minderhedenbeleid bepleit hij regionale ‘inburgeringscentra’ , geënt op soortgelijke centra in Israël, de Verenigde Sta-
ten en Canada. In deze centra moeten werkloze onderwijzers de nieuwkomers vier maanden lang begeleiden. Het programma van de immigranten bestaat uit onderricht in Nederlandse taal en Nederlandse normen en waarden, gekoppeld aan beroepsvoorlichting. De opleiding wordt afgesloten met een certificaat. Toekennen van een verblijfsvergunning wordt daarvan afhankelijk.
Gedurende die tijd heeft een buitenlander recht op een uitkering op bijstandsniveau. Na die tijd vervalt elke aanspraak op specifieke maatregelen voor minderheden, omdat er dan geen minderhedenbeleid meer bestaat.
Een tweede belangrijk onderdeel van de genezing is volgens Pinto de invoering van een nieuw schoolvak dat ‘onderwijs over cultuurverschillen’ moet heten.
Vrijwel alle problemen zijn terug te voeren op wederzijds gebrek aan inzicht in normen en waarden. Dat geldt voor alle groepen die in deze multiculturele samenleving wonen, aldus Pinto. Hij riep ook op interculturele conflicten niet uit de weg te gaan, want ‘uit onderlinge discussie en meningsverschillen kan de waarheid naar boven komen’.
Bolkestein zei het daarmee hartgrondig eens te zijn.