Politieke ervaring

Politiek actief zijn wordt in Israël gezien eerder als burgerlijke plicht dan als een vehikel voor baantjesjagers. Dat nam ik mee naar Nederland en meldde ik mij aan als ‘vanzelfsprekend’  bij de PvdA. Echter, ik kwam er achter dat het niet één op één is de Arbeiderspartij in Israël en de PvdA in Nederland. De PvdA kent een veel grotere rol toe aan de overheid (dan mij lief is) ten koste van de eigen keuze en verantwoordelijkheid van de burger. Dus ja gezegd tegen de aansporing om lid te worden van D66. Ook daar heb ik warm onthaal mogen beleven. Ook bij D66, net als bij de PvdA kwam ik op de lijst voor de Gemeenteraad en werd lid van de LVC (Landelijk Verkiezingscommissie). Hans van Mierlo werd zelfs bestuurslid van mijn ICI. Maar ik kwam snel erachter dat D66 niet wezenlijk verschilde van de PvdA.

Intussen had ik e.e.a. gepubliceerd en ik was volkomen helder en uitgesproken over wat mij voor ogen stond, ook over migratie. In een intussen overbekend artikel in de Volkskrant van 18 juni 1988, schreef ik dat migranten in Nederland worden ‘doodgeknuffeld’.

Aan dit stuk zou Frits Bolkestein later refereren toen hij het statement maakte: “Pinto heeft als eerste in ons land de discussie aangezwengeld en baanbrekend werk verricht“. Dit stuk is toen in de Tweede Kamer door de VVD fractie aangehaald en omarmd (zie Handelingen 31 oktober 1988, UCV 7).

Mijn benadering sprak ook Pim Fortuyn aan. Dat schreef hij in zijn boek ‘Aan het volk van Nederland’ van 1991, pag. 50: “….door mensen als David Pinto (wordt) veel goed werk gedaan om cultuurverschillen te leren hanteren, en wat belangrijker is, deze verschillen niet te zien als in de eerste plaats een handicap maar als een bron van energie en creativiteit… Hij benadert allochtonen en autochtonen op een volwassen manier.”

Deze tekst van de hand van Fortuyn zal kennelijk ertoe hebben bijgedragen dat ik zijn nr. 2 werd bij de latere beweging Leefbaar Nederland (LN). Niet bij LPF. Daar ben ik nooit lid van geweest. Niettemin werd ik door LPF gevraagd als minister voor Integratie, zie de Volkskrant van dinsdag 16 juli 2002. Daarop heb ik nee gezegd. Ik zag de naderhand gebleken chaos aankomen vanwege de overhaaste en niet goed doordachte (personele) invulling.

Na de teleurstelling ook bij D66 wilde ik stoppen met politiek actief zijn in Nederland. Toch zwichtte ik voor de herhaalde aansporingen van Frits Bolkestein die ik adviseerde over het Allochtonenbeleid om lid te worden van de VVD. En ook in deze partij werd ik voor ‘prominent’ gezien: Top Kader Trainingen zelf eerst gevolgd (samen met Geert Wilders en Henk Kamp) en later zelf verzorgd onder leiding van indertijd huisvriend Loek Hermans; lid van het bestuur van de KC (Kamercentrale) VVD Amsterdam met de portefeuille Scholing van het kader; tweemaal gevraagd (in 1994 en 1998) voor de Tweede Kamer. Niet geaccepteerd omdat Bolkestein een buitenlander niet wilde als woordvoerder ‘Migratiebeleid’ in de Kamer. Let wel, ik werd steeds aangespoord en gevraagd.

Dan maar een eigen beweging starten dacht ik. Begin 2016 richtte ik de politieke beweging LEF op. LEF betekent in het Hebreeuws ‘hart’. L.E.F. staat ook voor de Europese verlichte waarden: Liberté, Egalité, Fraternité waarop de West Europese samenlevingen (en ook Nederland) zijn gebaseerd, met als Raad van Advies (RvA): prof. Paul Cliteur (voorzitter), dr. Geerten Waling en Mat Herben. Mijn 16^e boek ‘De piramide van Pinto – Tegen de Policor dictatuur –‘ https://bit.ly/3bjLOfx is tevens het manifest voor LEF. Frits Bolkestein e.a. hebben hiervoor een bijdrage geschreven voor de achterflap. Paul Cliteur schreef hierin: “Een flitsend manifest vol met nieuwe ideeën voor een nieuwe politiek”

Ondertussen kwamen er zoveel andere nieuwe politieke initiatieven dat doorgaan met LEF geen zinnige onderneming meer leek vond ik toen ik besloot niet door te gaan met LEF. En ze blijken bijna allen, het patroon van de uitgebluste oude politiek te volgen, debet voor de grote kloof tussen politiek en burger.

————————————————————————————————————————————————

OVERIG. Auteur van 22 boeken, zie ​https://bit.ly/39kOeb9 en tal van artikelen, essays en columns. Tevens bedenker van:

–  Inburgeringscontracten in Nederland
– Het concept ‘doodknuffelen’ van migranten
– De ‘Structurentheorie’ over verschillen (in communicatie en gedrag) op macro-, meso en micro niveau
(m.a.w. tussen werelddelen, (binnen) landen, groepen, organisaties, afdelingen en individuen).
– De DrieStappenMethode (DSM) hoe effectief om te gaan met verschillen met behoud van ieders eigenheid.
– Bedenker van (naast de in de motivatieleer befaamde ‘Piramide van Maslow’ (voor The West – 12%)
de ‘Piramide van Pinto’  (voor The Rest – 88%) (vermeldenswaardig en niet zonder trots: huisarts en onderzoeker Hans Harmsen uit Rotterdam is aan de EUR gepromoveerd op deze Structurentheorie en de ‘Pinto methode’)

Voor nadere informatie: E-mail: prof.davidpinto@gmail.com